— Ja tu i ugotuję, i dowiozę towar, i ziemniaki obiorę — mówi pan Grzegorz. Właściciel warszawskiego Baru do Syta od prawie dwóch lat karmi za darmo potrzebujących i bezdomnych. Dziennie po gorący posiłek ustawia się w kolejce nawet 90 osób. — Po co to robię? Bo tak trzeba — dodaje.

Wahałem się, czy wrzucać jako Dobrą Wiadomość. Bo to jednak strasznie kurwa smutne, że w XXI wieku ludzie chodzą głodni.

Ale uznałem, że — jakby powiedział pan Grześ — tak trzeba. Takich ludzi trzeba pokazywać, opisywać, chwalić. Czniać wszystkich obajtków i innych gamoni, chciałbym więcej takich tekstów o takich wspaniałych ludziach.